गजल

सेतो भेषमा औसी रातमा आउने को होला
सुस्त चाल एकोरो चियाउने को होला

ढुक ढुकी बढी रहदा रात ढले पछी अझ
एक तमासले विरहका गित गाउने को होला

चिच्याएर उठी हजुर भाग्न खोज्दा झन्
ऐठन पारी सारा शरीर समाउने को होला

बगर माज एक्लो आफु बिहान आँखा खोल्दा
हात समाई क्षितिज् पारी लाने को होला